Aflevering 8: Einde missie - the Survivors
Aflevering 8
Dag 8… Niemand van ons beseft dat het de laatste dag is… Eerlijk, na gisteren was ik echt helemaal on fire! De boys en ik, we hebben er zin in, meer dan ooit!
We worden uit ons bed gezet door Fly. Line up in 5’! We zijn dat ondertussen goed gewoon! In de line up haalt Fly aan hoe belangrijk discretie is in de job van SF. Hij roept Aaron naar voor… Aaron, je past niet in de filosofie… Als ik voor mezelf spreek, met wie ga je niet naar de oorlog? Wel onze groep werd kleiner en kleiner en voor mij was het vooral duidelijk met wie ik zeker WEL naar de oorlog wilde. Over de hele week gekeken heb ik mijn hart gevolgd. Aaron is absoluut een toffe kerel, maar in de setting van Special Forces klikte het net niet… De rest van de jongens stonden bij mij gezamenlijk op 1.
Missietime!
Ik ben deze keer de teamleader met Joni als mijn rechterhand. We krijgen deze keer erg weinig tijd en toch is dit zowaar de spannendste opdracht want we moeten Asterix arresteren. Hij zit in een building, wij moeten binnenvallen. We hebben een plan van het gebouw en we gaan meteen aan de slag! Hoe gaan we het gebouw benaderen? Hoe geraken we ongezien op de derde verdieping waar hij zich bevindt? Wie komen we tegen? Hij zou zeker door minstens 5 mensen worden bewaakt… Wij waren toen nog met ons 5… 5 tegen 5. Zo goed als onmogelijk. Hoe gaan we naar boven? De trappen? Noodtrap? Lift? Wie blijft beneden? 100 vragen.
Ik verdeel de taken als teamleader en iedereen gaat efficient aan het werk.
Na nog geen 1,5 uur zegt Fly, materiaal klaarnemen, helmen op, radio’s mee IEDEREEN buiten we moeten NU vertrekken!
Wat een gekte, ik kan op dat moment niet begrijpen dat het zo snel moet gaan. Weeral veel zenuwen, zeker als leider van de bende! Mijn jongens aansturen! Machtig!
En dan komen we buiten, Fly zegt dat we onze formaties nog moeten oefenen hoe we het gebouw gaan benaderen. We haasten ons richting de landingsbaan en willen beginnen met onze formaties als er 2 helikopters komen overgevlogen. Stijn zegt, we hebben voor versterking gezorgd want dit kunnen jullie nooit alleen. Hulp is onderweg 😊. OMG! Ze landen en uit 1 van de heli’s komt een team SF gesprongen.
Mijn smile gaat tot ver achter mijn oren!
De leider van de bende komt naar me toe en vraagt me naar ons plan. Hij vertelt me hoe ze ons gaan steunen en leren hoe we het gebouw moeten binnendringen. We stappen in de heli’s. Ik zit met Zeger, Xander, Joni, David en Stijn in 1 heli. De SFers in de andere.
Hoe zalig, die geoliede machine waar wij deel van mogen uitmaken! Overal actie, echt in elk hoekje waar je kijkt zit wel een SFer. Echt knap om te zien hoe ze op een oefening ageren. We dringen het gebouw binnen en dan gaat alles super snel! De vijand opent meteen het vuur, dus we moeten in de tegenaanval, er valt een gewonde, die we moeten verzorgen zoals we geleerd hadden. Eens onze gewonde in veiligheid gaan we door, tweede verdieping en derde verdieping waar Asterix verborgen zit. Zeger en Xander nemen hem gevangen en dan krijgen we van Stijn 5’ om weer uit het gebouw te komen. Ik stuur mijn team aan en hou de tijd in de gaten.
We komen met de verdachte terug aan de plek waar de heli’s zullen landen. Ik gooi een rookbom naar de plek waar de heli moet landen. We gaan terug aan boord. Wat een machtige terugvlucht. Wat een eer om samen met Stijn zijn laatste vlucht als operator bij een oefening mee te maken. Iedereen geniet… WE DID IT! Wat een heerlijke missie!
De heli’s maken nog een paar duikvluchten en vliegen spectaculair over ons kamp.
Na de landing trekken we foto’s met de SFers. Even zitten we in de grasberm… We zeggen tegen elkaar, mannekes, het zal toch niet gedaan zijn? Dit was zo vet, zo spectaculair? Wat gaat dit nog overtreffen? En dan draaien we ons om, een erehaag van SFers wordt gemaakt en wij lopen met ons 5 naar Fly, Stijn en Tom.
Einde missie - Einde kamp Waes
Tom zegt wie had het in zich?
Fly en Stijn zeggen dat we het alle 5 gehaald hebben.
En dan onze familie! Man, pap en Jürgen komen plots uit onze tent. Emotioneel weerzien…
Heel gemengde gevoelens, ik denk dat wij allemaal nog door wilden! Ik had een heel leeg gevoel, toen ik thuiskwam. Een beetje doelloos. Zoals iedereen van de survivors. Joni, Zeger, Xander, David en ik wij hebben een band, die niemand ons ooit nog afneemt. Friends for life!
Hoe een foto meer zegt dan 1000 woorden
Debbie, Alfamannetje 😊 woorden die ik nooit vergeet… Mocht ik eens een mindere dag hebben, dan hoef ik inderdaad alleen maar te denken aan de woorden van Fly. De Debbie die Fly en het team heeft leren kennen, is een vrouw die niet opgeeft en niet kapot te krijgen is… De enige die Debbie kan verslaan, is Debbie zelf. Achteraf nog veel gepraat met Fly, zijn inzicht en mensenkennis is onwaarschijnlijk groot. Zoals hij zegt, we hebben jouw sterke punten alleen nog wat meer aangescherpt. Dat klopt, misschien had ik Kamp Waes wel nodig, op mijn 37, nog eens een boost van komaan Verstraeten, just keep on going, doe je ding, geef je 200% in je zaak CrossFit Brug 6, geef je passie voor voeding en training verder door aan eender wie die de WIL heeft om iets te bereiken. Geef anderen een klein deeltje van jouw intrinsieke motivatie. Leer anderen zichzelf ontdekken en vertrouwen en gebruik je leiderscapaciteiten.
Dank voor alles, team van survivors, Fly, Stijn, Bush, Sproet, C, Ollie en alle andere SFers die ons getraind hebben. Bedankt Tom, dat ik deel mocht uitmaken van jouw project. Bedankt aan iedereen die op 1 juli 2019 mee de bus op stapte. Bedankt aan de hele crew… Jullie waren top! <3
SLAAPTOTAAL EINDE KAMP WAES: 21u
TOTAAL AANTAL UREN KAMP WAES: 175u
