Aflevering 6: Operatie Asterix

Aflevering 6

Nieuwe missie

We worden vandaag op een schappelijk uur uit ons bed gehaald. Het was reeds 2 uur toen we konden gaan slapen en om een uur of 6 worden we gewekt.

Operatie Asterix. Onder leiding van Matthieu en Aaron. We krijgen de hele voormiddag voorbereidingstijd om onze punten uit te zetten. Wie gaat er welke taken uitvoeren? Ikzelf ga samen met Matthieu en Joni in LUP. Xander en David, Zeger en Aaron bezetten de OPs. Het wordt een zware dag/nacht. Zeker omdat we gevaarlijk dichtbij moeten komen om foto’s te kunnen nemen van Asterix en zijn entourage. Eens we ons plan hebben uitgewerkt kunnen we vertrekken. We voelen allemaal de onzekerheid van Matthieu bij het nemen van de leiding, maar we staan als 1 team achter hem! Ik ben ervan overtuigd dat hij dat gevoeld heeft. Met de Unimog rijden we naar de drop off. In enkele colonnen lopen we verder op zoek naar de ideale plek die moet dienen als uitvalsbasis.

Ik herinner me nog heel goed hoe serieus ik de taak nam. Eens aangekomen in LUP vertrekken Zeger, Aaron, Xander en David naar de OPs. We hebben radio’s mee en zoeken constant contact. Dit loopt echt volledig mis. Op dat moment vind ik ook dat we niet echt op een beschutte plek zitten. Daarom ga ik zelf even op verkenning op zoek naar een geschiktere plek om de rugzakken te leggen, een slaapplek te maken en onszelf te beschermen in geval van nood. Onder een omgevallen boom zie ik een betere opportuniteit en ik overtuig de boys om alles te verhuizen.

Nog steeds krijgen we geen radiocontact en Matthieu en Joni vertrekken op zoek naar een betere locatie. Ik blijf in LUP en zet het kamp op. Op dat moment komen Tom en Fly kijken naar onze setup. Fly complimenteert me over de plek. Heel mooie uitvalsbasis, goed beschermd.

Echter radio-communicatie blijft een probleem en dus nemen we samen met Matthieu de beslissing om een andere plek te zoeken waar we wel kunnen communiceren. We nemen enkel onze eigen rugzakken mee. Indien we ons snel moeten verplaatsen zou dit onmogelijk kunnen met al dat materiaal (onze eigen zakken én 4 extra zakken). We laten dus de rugzakken van de OPs goed gecamoufleerd achter. Die zullen we later terug gaan ophalen.

Het wordt een serieuze zoektocht, in volledige uitrusting stappen we van de ene naar de andere plek op zoek naar EN voldoende beschutting EN een goed radiocontact. Ondertussen is het al donker.

UIT de handen blijven van de vijand en ongezien blijven is ook van levensbelang. We beslissen een open vlakte over te steken en daar in de dichte begroeiing aan de overkant onze schuilplek te maken. Niet te beschrijven, de adrenaline die door je lijf gaat. Het lukt ons om ongezien aan de overkant te komen. Ik heb letterlijk NET mijn slaapzak en mat uitgelegd, waar we om de beurt gingen proberen te slapen, als we door de radio allerlei lastige opdrachten krijgen van Fly. Matthieu, stuur je mannen terug binnen, ze moeten zich verplaatsen enzovoort. Joni en ik helpen Matthieu bij de communicatie. Maar dan plots krijgen we het nieuws dat onze cover weg is en dat onze OPs gepakt zijn. Zeger en Aaron zijn gevangen genomen, David en Xander moeten lopen voor hun leven.

We rapen asap alles bij elkaar en Matthieu moet enkele belangrijke beslissingen nemen. We horen door de radio iemand beweren dat hij Aaron is… Wij horen een andere stem (dit is NIET Aaron) dus we weten zeker dat dit foute boel is. Matthieu staat voor hete vuren. Hij moet nu beslissen wat we moeten doen… Joni en ik staan hem bij waar nodig. We beginnen te lopen. Zo snel we kunnen moeten we de open vlakte over, mijn hart bonst in mijn keel… Onbeschrijflijk hoe dit voelt.

We beslissen om de zakken van Zeger en co te laten liggen, wij kunnen onmogelijk 4 extra bags van 25-30kg dragen met ons 3.

We komen aan de rand van het bos, met uitzicht op de weg waar we ons RV (redez vous point) ligt. Vanaf daar beslissen we waar onze pick up zal zijn. We hebben nog even tijd, voor het afgesproken uur en we zetten ons neer. Het lijkt nu alsof ook Aaron en Zeger vrij zijn en kunnen komen naar de afgesproken plek.

Iets voor het afgesproken uur lopen we richting de weg. Ik hoor mezelf snel ademen. Ik hoor iets achter me, ik begin te lopen… En dan roept iemand pas ooooop, zonder nadenken duik ik met rugzak en al in de beek. Bleek het David te zijn, die een geintje wilde uithalen :-) Ik schrok me echt een ongeluk. :-)

Op het moment dat iedereen terug op de RV is moet Matthieu beslissen waar het pick up point is. Matthieu stuurt ons eerst aan om de achtergebleven zakken onmiddellijk te gaan halen, echter ons voertuig staat binnen enkele minuten klaar om ons mee te pakken en kan niet wachten. Fly houdt hem tegen… Dat haal je nooit…

We beslissen om zonder zakken door te gaan en ons te laten afzetten op Basecamp. Pas later zouden Zeger, Xander, David en Joni de zakken weer halen. Deze liggen uiteindelijk erg goed gecamoufleerd in het bos.

Vertrek Matthieu

Ik weet niet zeker wat de doorslag gaf van het vertrek van Matthieu… Op het moment dat we van de unimog stappen helpt Fly ons met de rugzakken. Hij neemt er een rugzak uit en die weegt heel weinig… Blijkbaar de rugzak van Matthieu. Hij had zwaar moeten werken en afzien met constant een rugzak van meer dan 30kg… Zijn rug hield het niet meer. Hij had zijn rugzak niet volledig geladen die dag.

Tijdens de missie hebben we met alle plezier Matthieu geholpen in het nemen van beslissingen. Matthieu is een top atleet, toffe persoonlijkheid, maar voelt zelf dat hij geen leiderstype is. We verliezen hier een sympathieke doorzetter! Iedereen had het moeilijk met zijn vertrek en ik moet wel even slikken als Fly Matthieu zijn batch afneemt.

De evaluatie - peerrapport

Ook nu weer moeten we het peerrapport invullen. Na het vertrek van Matthieu wordt het voor mij wel duidelijk welke boys mij het nauwst aan het hart liggen… Ik volg, zoals Stijn zegt, mijn hart…

SLAAPTOTAAL EINDE DAG 6: 18u